Risico’s

Aan elke operatie zit natuurlijk ook een keerzijde. Er bestaat een kans op een complicatie, al is de afgelopen jaren gebleken dat er weinig complicaties zijn. Wat goed is om te weten is dat we de getransponeerde pees hechten op de nog aanwezige pezen. Met andere woorden, de normale hefpezen worden niet doorgenomen. Mocht de operatie om wat voor reden dan ook mislukken, dan ben u in principe weer terug in de situatie als voor de operatie.

Complicaties zijn onder te verdelen in algemene complicaties en specifieke complicaties

1. Algemene complicaties:
Algemene complicaties zijn complicaties die bij elke operatie kunnen optreden. U moet hierbij denken aan:

a. Een nabloeding: Heb ik nog niet meegemaakt na deze ingreep, maar is wel mogelijk
b. Een ontsteking: Komt zelden voor en is goed te behandelen
c. Een longembolie of trombose been: Om dit te voorkomen krijgt u een trombose profylaxe op afdeling M. Uw onderbeen gaat in het gips en wij geven hierbij niet standaard een bloedverdunner bij ontslag, we gaan er vanuit dat u thuis voldoende mobiel bent, ook met het gips. Bent u minder mobiel of bijvoorbeeld op leeftijd, dan kunnen we u voor 6 weken bloedverdunners voorschrijven. Controle hiervan verloopt via de trombosedienst bij u in de buurt.



2. Specifieke complicaties:
Specifieke complicaties zijn complicaties specifiek voor deze ingreep. U moet hierbij denken aan:

a. Gipsklachten: Dit is de meest voorkomende complicatie na deze ingreep, uw been moet in een bepaalde stand in het gips en dit gips wordt direct na de operatie op de operatiekamer aangelegd. Het kan zo zijn dat hierbij op 1 bepaalde plek het gips niet lekker zit en tegen uw huid aan drukt. Bij verwaarlozing van deze drukplek kunnen blaren en op de langere termijn wonden ontstaan. We proberen dit te ondervangen door veel aandacht te schenken aan het aanleggen van het gips en door u niet dezelfde dag naar huis te sturen. Als u de dag na de operatie een vervelende pijn ervaart onder het gips, kunnen we het gips opnieuw laten aanleggen op de gipskamer.


b. Losgaan van de peeshechting: De pees die wordt getransponeerd moet natuurlijk weer worden vast gehecht. Dit gebeurt middels stevige hechtingen en als u uit het gips komt is de peeshechting stevig genoeg om te kunnen starten met oefenen. Ik heb 1x meegemaakt dat de pees spontaan is losgeschoten en 1x dat de pees is losgeschoten na een enkel trauma tijdens het sporten.

c. Onvoldoende heffunktie: Het kan zo zijn dat als u uit het gips komt, u nog weinig kunt met uw voet. Het herstel nadien duurt bij de ene patiënt langer dan bij de ander. Mocht de heffunktie toch tegenvallen naderhand, zullen we uw voet opnieuw onderzoeken en analyseren waardoor dit zou kunnen komen.

# niet strak genoeg vastgehecht: tijdens de operatie wordt de getransponeerde pees zo strak mogelijk vast gezet, naderhand kan de pees, de hechting en de spier oprekken, dit kan zorgen voor een te losse verbinding. In dit geval zullen we de pees opnieuw strakker vast moeten zetten.

# verklevingen: de route van de getransponeerde pees onder de huid zorgt ervoor dat er nauwelijks verklevingen zijn. Mocht dit toch het geval zijn, moeten we de pees losmaken uit zijn omgeving. U hoeft hierna niet in het gips en moet meteen weer in beweging.

# getransponeerde spier/pees heeft te weinig kracht: veelal komt er met goed oefenen meer kracht in de getransponeerde pees. Ook dit kan verschillen per patiënt .


Er zijn vast nog andere dingen die kunnen gebeuren, maar dit zijn de meest voorkomende complicaties. Ik hoop in de toekomst de complicaties te kunnen onderbouwen met getallen.